Ondernemersverhalen

Slager Peter ten Wolde gaat van zijn pensioen genieten

Hij deed het met een werkweek van 35 uur al ‘rustig’ aan de afgelopen drie jaren dat hij afbouwde. Maar eind augustus trok Peter ten Wolde definitief de deur achter zich dicht. Het einde van zijn werkende leven in de slagerij die hij in 1985 overnam van zijn vader.

Hoewel, zo definitief is het nou ook weer niet. Hij springt nog regelmatig in als de nieuwe eigenaren zijn hulp inroepen en natuurlijk komt hij er nog graag over de vloer als klant. Want zijn opvolgers en nieuwe eigenaren Daniël en Carola van den Berg doen het goed, vindt hij. “Het assortiment is onder hun leiding gevarieerder dan ooit. Geweldig dat ze op mijn pad zijn gekomen en op hun eigen manier invulling geven aan het mooie slagersvak.”Want dat het een mooi vak is, daar is hij ook na decennialang zo’n zestig uur per week in de slagerij te hebben gewerkt, nog steeds van overtuigd. “Het is mooi om met vlees bezig te zijn, maar nog leuker vind ik het klantcontact. Even een praatje, vragen hoe het gaat. Ik heb mijn werk altijd als mijn hobby gezien. En dan is het helemaal niet erg om drukke werkweken te hebben. De gezelligheid van de slagerij ga ik wel missen denk ik. Daarom is het leuk om, als het nodig is, even bij te springen in de zaak. Het mag, het moet niet. Het is ook wel weer fijn dat die druk is weggevallen.”Plannen voor de toekomst

Zo lang Kootwijkerbroek in inwonersaantal stabiel blijft of groeit, is een goede slagerij in het dorp zeker geen overbodige luxe, vindt Ten Wolde. Bovenaan de agenda staat wat hem betreft daarom huizenbouw. “Want meer woningen brengen meer inwoners, en ik hoop ook dat er daardoor nieuw leven wordt geblazen in het verenigingsleven. Een voetbalclub zou bijvoorbeeld mooi zijn. Dan hoeft de jeugd ook niet meer te fietsen voor een partijtje, maar kan het gewoon in ons eigen dorp.”De getogen Kootwijkerbroeker (op zijn tweede verhuisde hij van Barneveld naar Kootwijkerbroek) gaat lekker genieten van zijn pensioen. Bang dat hij in het bekende ‘zwarte gat’ zal raken, is hij niet. “Ik mag graag fietsen met mijn vrouw, heb het vissen weer opgepakt, heb een aantal tuintjes die ik bijhoud en heb nog allerlei vakantieplannen. Ik kom mijn tijd wel door!”

OVK